Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Paul Fleming

Ïðî÷èòàíèé : 175


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

An den Fluß Moskaw als er schiede

Fleuß  sanffte  /  wie  du  thust  /  in  beyden  Ufern  hin  /
fleuß  deine  Stadt  vorbey  /  die  große  /  die  gepreiste  /
die  nun  das  ander  mahl  sich  uns  so  gut  erweiste  /
durch  welcher  Urlaub  wir  nun  in  den  Auffgang  ziehn.
   Verbleib’  ich  so  gesund  /  als  wie  ich  itzo  bin  /
und  komm’  ich  wieder  heim  /  als  wie  ich  ab  verreiste  /
So  sey  dirs  zugesagt  mit  Mund  und  gantzem  Geiste  /
du  solt  mir  nimmermehr  nicht  kommen  aus  dem  Sinn’.
   Ich  will  dich  so  bekand  /  als  meine  Mulde  machen  /
die  itzund  über  mir  nicht  allzusehr  wird  lachen  /
weil  ich  fast  nicht  denck  heim  ein  halb-verlohrner  Sohn.
   Nim  diese  Hand  voll  Klee  /  im  mangel  der  Violen  /
zu  treuen  Günsten  an.  Ich  dichte  schon  den  Thon.
Lauff  /  Erato  /  alßbald  /  die  Zyther  her  zu  holen.



Íîâ³ òâîðè