Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 7
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Paul Fleming

Ïðî÷èòàíèé : 132


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Als der Kunstreiche Johann Rudolff Stadeler niedergesebelt ward

Dein  tapffrer  Christenmuth  /  du  werther  Schweitzer  du  /
ist  ewig  lobens  werth:  Denn  da  du  kuntest  leben  /
Hast  du  dich  willig  hin  in  deinen  Todt  gegeben.
Was  deinen  Leib  bringt  ümb  /  das  ist  ein  kurtzes  nu.
   Die  Seele  flog  darvon.  Ihr  kam  kein  Sebel  zu.
Nun  siehst  du  ümm  dich  her  die  Serafinnen  schweben  /
schaust  auff  diß  grosse  Nichts  /  ümm  welches  wier  so  streben  /
Lachst  deine  Mörder  aus  /  und  jauchtzest  in  der  Ruh.
   Hier  ist  dein  Märter  Krantz  /  du  redlicher  /  du  treuer  /
den  nim  mit  in  dein  Grab.  Wir  wollen  deinen  Preiß
durch  die  erlößte  Welt  bey  allen  machen  teuer  /
   Dein  Vaterland  sol  seyn  der  Erden  weiter  Kreyß.
Wer  so  /  wie  du  /  verdirbt  /  der  bleibet  unverdorben;
Lebt  /  wenn  er  nicht  mehr  lebt  /  und  stirbet  ungestorben.


Íîâ³ òâîðè