Стіна,до болю знайома, обшарпана, стара,
Вже скільки літ, простояла вона.
Стіна, колись була, білосніжна красива вона,
Була, білосніжна вона.
Стіна, одна з найперших, доля моя,
Доля, не памятаю, розцвітала вона.
Стіна, там найперше, зустрілась вона,
Ця червона, велика краса.
Стіна, навіщо тут вона,
І розмова, безглузда сумна.
Стіна, ой, навіщо розмова ця,
Як калина, героїня вірша
ID:
327847
Рубрика: Поезія, Лірика
дата надходження: 05.04.2012 02:27:25
© дата внесення змiн: 05.04.2012 02:27:25
автор: ПАРЯ
Вкажіть причину вашої скарги
|