Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 14
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 145


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Co księdzu łupiny dał miasto orzechów


Jeden,  kiedy  szedł  w  drogę,  księdzu  się  spowiedał,  
A  jeśli  by  co  znalazł,  pewnie  mu  obiecał
Na  poły  z  nim  rozdzielić,  by  zań  prosił  Boga,  
Aby  mu  się  szczęśliwa  pozdarzyła  droga.
I  nalazł  wór  orzechów,  jądrka  wszytki  wybrał,  
Księdzu  potym  skorupy  tak  i  z  worem  oddał.
Rzekł:  "–  Otoż  masz  na  poły,  a  jeszczeć  naddawam,  
Abowiem  więcej  łupin,  i  wór  ci  przydawam".


Íîâ³ òâîðè