Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 122


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Pan, co się do folwarku ponęcił


Pan  się  jeden  ponęcił  do  folwarku  blisko  
Iż  było  u  dwornika  nieżadne  dziewczysko.
Pani  to  obaczywszy  wnet  flasze  zasłała,  
Kuropatwy,  kapłuny  pięknie  posłać  dała.
I  Pan  przyjechał  do  domu,  pyta:  "–  Coż  działacie?"  
Pani  rzekła:  "–  Zal  mi  was,  źle  się  tam  miewacie!"
Pan  dał  pokój  folwarkom,  bacząc  ty  przyczyny:  
Czego  mocą  nie  możem,  fortelem  sprawimy.


Íîâ³ òâîðè