Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mieczysław Jastrun

Ïðî÷èòàíèé : 124


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Wróżba

Kładę  się  cieniem  na  twych  oczach.
Księżyca  chłód  na  murze.
Czytam  w  twych  miękkich  jasnych  włosach
I  z  dłoni  twojej  wróżę.

Głos  twój,  stłumiony  mgły  zasłoną,
Odzywa  się  nieskoro.
To  czarna  trąbka  telefonu
Czaruje  jak  jezioro.

Przeczuwam:  skończy  się  kabała
Kart  roztoczonych  czasu.
Z  lękiem  dotykam  twego  ciała
I  ust,  i  ust,  co  gasną.


Íîâ³ òâîðè