Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 22
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Ignacy Krasicki

Ïðî÷èòàíèé : 136


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mysz i kot

Mysz,  dlatego  że  niegdyś  całą  książkę  zjadła,  
Rozumiała,  iż  wszystkie  rozumy  posiadła.  
Rzekła  więc  towarzyszkom:  "Nędzę  waszą  skrócę,  
Spuśćcie  się  tylko  na  mnie,  ja  kota  nawrócę!"  
Posłano  więc  po  kota.  Kot  zawżdy  gotowy,  
Nie  uchybił  minuty,  stanął  do  rozmowy.  
Zaczęła  mysz  egzortę;  kot  jej  pilnie  słuchał,  
Wzdychał,  płakał...  Ta  widząc,  iż  się  udobruchał,  
Jeszcze  bardziej  wpadała  w  kaznodziejski  zapal,  
Wysunęła  się  z  dziury  –  a  wtem  ją  kot  złapał.


Íîâ³ òâîðè