Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Tadeusz Borowski

Ïðî÷èòàíèé : 150


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Wciąż jesteś przy mnie

Wciąż  jesteś  przy  mnie.  Wszelki  dźwięk
i  ruch  tak  zwykły,  jak  schylenie
czoła  ku  rękom,  trzepot  powiek
i  cichy  uśmiech  zamyślenia  –  
to  jesteś  ty.  Milczenie  ust,
puls  serca  i  pieszczota  dłoni
nie  chwycą  ciebie,  ani  słowo,
które  w  przemożny  rośnie  rytm
i  jakby  falą  i  ciemnością
ogarnia  mnie...  Więc  smutek,  gorycz,
tęsknota  –  czyż  naprawdę  jestem
struną,  na  której  ból  mijania
w  dźwięk  się  przewija?  Tylko  jedna
ty,  kiedy  schylasz  się  nade  mną
uważnie  patrząc  w  moje  oczy,
uciszasz  drżenie  i  mój  ból,
i  chociaż  ciebie  nie  ogarnę
słowem  i  gestem,  jest  mi  dobrze
i  mówię  ci  po  prostu:  jesteś...


Íîâ³ òâîðè