Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 11
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 133


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Tatarzyn mszej słuchał


Tatarski  poseł  przy  mszy  trefił  się  w  kościele.  
Dziwował  się,  iż  popów  a  świec  było  wiele.
Pytali  go:  "–  Coż  ci  się  nasze  nabożeństwo  
Spodobało?"  Rzekł:  "–  Wszytko  jakoby  szaleństwo".
A  to  nawięcej  ganił,  iż  wszyscy  gotują,  
Jako  by  mieli  co  jeść,  k  stołu  przysługują,
A  jeden  je  i  pije,  a  drugim  nie  da  nic:  
"–  Nie  chciałbym  ja  u  niego  nigdy  na  tej  czci  być".


Íîâ³ òâîðè