Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gottfried August Burger

Ïðî÷èòàíèé : 148


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die Holde, die ich meine

O,  was  in  tausend  Liebespracht
Die  Holde,  die  ich  meine,  lacht!
Verkünd’  es  laut,  mein  frommer  Mund,
Wer  that  sich  in  dem  Wunder  kund,
Wodurch  in  tausend  Liebespracht
Die  Holde,  die  ich  meine,  lacht?

Wer  hat  wie  Paradieseswelt
Der  Holden  blaues  Aug’  erhellt?  –
Er,  welcher  über  Meer  und  Land
Den  lichten  Himmel  ausgespannt,
Er  hat  wie  Paradieseswelt
Der  Holden  blaues  Aug’  erhellt.

Wer  tuschte  so  mit  Kunst  und  Fleiß
Der  Holden  Wange  roth  und  weiß?  –
Er,  der  die  sanfte  Lieblichkeit
Der  jungen  Mandelblüte  leiht,
Er  tuschte  so  mit  Kunst  und  Fleiß
Der  Holden  Wange  roth  und  weiß.

Wer  schuf  der  Holden  Purpurmund
So  würzig  süß,  so  lieb  und  rund?  –
Er,  der  mit  Süßigkeit  so  mild
Die  Amarelle  würzt  und  füllt,
Er  schuf  der  Holden  Purpurmund
So  würzig  süß,  so  lieb  und  rund.

Wer  ließ  vom  Nacken  blond  und  schön
Der  Holden  seidne  Locken  wehn?  –
Er,  der  in  seinem  milden  West
Die  goldnen  Halme  wallen  läßt,
Er  ließ  vom  Nacken  blond  und  schön
Der  Holden  seidne  Locken  wehn.

Wer  gab  zu  Liebesred’  und  Sang
Der  Holden  süßer  Stimme  Klang?  –
Er,  welcher  Flötenmelodie
Der  Lerch’  und  Nachtigall  verlieh,
Er  gab  zu  Liebesred’  und  Sang
Der  Holden  süßer  Stimme  Klang.

Wer  hat  zur  Fülle  höchster  Lust
Gewölbt  der  Holden  weiße  Brust?  –
Er  auch,  durch  den  ihr  Ebenbild,
Des  Schwanes  Brust  von  Flaumen  schwillt,
Er  hat  zur  Fülle  höchster  Lust
Gewölbt  der  Holden  weiße  Brust.

Durch  welches  Bildners  Hände  ward
Der  Holden  Wuchs  so  schlank  und  zart?  –
Durch  ihm,  der  wol  zu  jeder  Frist,
Der  Schönheit  Bildner  war  und  ist,
Durch  ihn,  den  höchsten  Bildner,  ward
Der  Holden  Wuchs  so  schlank  und  zart.

Wer  blies  so  engelfromm  und  rein
Der  Holden  Seel’  und  Leben  ein?  –
Wer  sonst,  als  Er  nur,  dessen  Ruf
Die  Engel  seines  Himmels  schuf?
Er  blies  so  engelfromm  und  rein
Der  Holden  Seel’  und  Leben  ein.  –

Lob  sei,  o  Bildner,  deiner  Kunst
Und  hoher  Dank  für  deine  Gunst,
Daß  so  dein  Abbild  mich  entzückt
Mit  Allem,  was  die  Schöpfung  schmückt!
Lob  sei,  o  Bildner,  deiner  Kunst
Und  hoher  Dank  für  deine  Gunst!  –

Doch  ach!  für  wen  auf  Erden  lacht
Die  Holde  so  in  Liebespracht?  –
O  Gott,  bei  deinem  Sonnenschein!
Fast  möcht’  ich  nie  geboren  sein,
Wenn  nie  in  solcher  Liebespracht
Die  Holde  mir  auf  Erden  lacht.

Íîâ³ òâîðè