Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 22
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Johann Wilhelm Ludwig Gleim

Ïðî÷èòàíèé : 112


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Amor und Venus

Amor  pflückte  Rosen
In  Cytherens  Garten,
Seinen  goldnen  Locken
Einen  Kranz  zu  flechten.
Plötzlich  stachen  Dornen
Seinen  zarten  Finger,
Purpurrothe  Tropfen
Sieht  er  quellen;  weinend
Ruft  er:  »Mutter,  Mutter!
Deine  bösen  Rosen
Stachen  ihre  Lanzen
Hier  in  meinen  Finger;
Sieh’  doch,  welche  Wunde!«

Venus  küßt  den  Finger
Ihres  lieben  Amor;
Plötzlich  ist  die  Wunde
Wieder  heil  geworden.
»Mütterchen«,  sagt  Amor,
»Deine  bösen  Rosen
Mögen  immer  stechen!«



Íîâ³ òâîðè