Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 22
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Joachim Heinrich Campe

Ïðî÷èòàíèé : 116


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die Eule und der Esel

Sieh!  Seht  mir  doch  das  grobe  Tier!
Was  schleppt  und  keicht!  da  lob  ich  mir
doch  meine  klügre  Art  zu  leben!

Esel
Möcht  keinen  Pfifferling  drum  geben!

Eule
Möchtst  nicht?  Das  macht,  du  dummes  Vieh,
dein  grobes  Hirn  empfand  noch  nie
des  edeln  Müßigggangs  Behagen;
hast  nichts  gelernt  als  Säcke  tragen,
und  weißt  nur  nicht,  wie  süß  es  tut,
zu  trinken  kleiner  Vögel  Blut
und  sich  mit  ihrem  Fleisch  zu  laben;
hast  kein  Gehirn,  nur  Eselsgaben!

Esel
Weiß  wohl;  mag  auch  kein’  andere  haben;
scheu  aber  auch  das  Tageslicht
wie’s  hoch  begabte  Eulchen  nicht;
seh  jedem  frei  ins  Angesicht;
werd  nur  belacht  von  Narren  und  von  Knaben.
Des  bin  ich  froh;  und  -  schönen  Dank
für  eure  Gaben!

Íîâ³ òâîðè