Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 4
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Der Kurenberger

Ïðî÷èòàíèé : 162


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Ich zôch mir einen valken

Ich  zôch  mir  einen  valken      mêre  danne  ein  jâr.      
dô  ich  in  gezamete      als  ich  in  wolte  hân    
und  ich  im  sîn  gevidere      mit  golde  wol  bewant,    
er  huop  sich  ûf  vil  hôhe    und  floug  in  anderiu  lant.  

Sît  sach  ich  den  valken      schône  fliegen:    
er  fuorte  an  sînem  fuoze      sîdîne  riemen,    
und  was  im  sîn  gevidere      alrôt  guldîn.    
got  sende  si  zesamene      die  gerne  geliep  wellen  sin!


Íîâ³ òâîðè