З гаю чарівничка то моя Марічка.

По  діброві  річка,
Тече  невеличка.
Біля  річки  хата,
Вербова  загата.
У  ній  потерчата,  
Малі  небожата.
Ген  полощуть  ряску,
Пишуть  нашу  казку.

Не  свари  матусю,
Я  люблю  Марусю.
Прокладу  їй  кладку,
Запалю  лампадку.
Щоби  любуватись
З  нею  повінчатись.

Тут  біля  потічка  
Вже  чека  Марічка.  
Лісовик  –  Чугайстер
У  діброві  майстер
Воду  з  дна  черпає,
Нас  благословляє.                        
Світиться,  як  ласка,
Дорога  любаска.

Не  свари  матусю,
Що  люблю  Марусю.
Запалю  лампадку.
Й  прокладу  їй  кладку,
Щоби  зустрічатись
З  нею  повінчатись.

Вже  веду  до  хати,
Пора  зустрічати.
Поцілуйте  чічку,
Буде  за  невістку.
Вже  стоїть  чорнявка
На  пророзі  Мавка.
Вишита  спідничка  
З  гаю  чарівничка.

Не  свари  матусю,
Що  люблю  Марусю.
Запалю  лампадку.
Й  прокладу  їй  кладку,
Щоби  зустрічатись
З  нею  повінчатись.

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=545526
Рубрика: Лірика
дата надходження 22.12.2014
автор: Дід Миколай