Wagon ostatni

Tak  dziwnie  migotały  gwiazdy
A  powietrze  było  zimne  i  przejrzyste
Byłbym  wsiadł  do  wagonu  ostatniego
Byłby  poniósł  mnie  pociąg  w  przyszłość,
Ku  szczęściu…

Wołały  mnie  blaskiem  latarni
Te  nocy  których  się  spodziewałem
A  ruszył  powolnie  pusty
Mój  wagon:  bilet  sprzedałem.
Teraz  płaczę…

Minęło  już  tyle  czasu
A  czuję  się  tak  jak  dawno
Oddycham  chłodnym  powietrzem  na  dworcu
I  szepcę  cicho:  już  przyjdzie  niebawem
Wagon  ostatni…

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=219558
Рубрика: Білий вірш
дата надходження 01.11.2010
автор: Byczkowski