Pośród kwiatów i cieni

Odnalazłam  się  w  tobie
Wiem,  że  inną  mam  krew
To  już  nie  jest  to  samo
Inaczej  czuję  lęk
W  samotności  dryfuję
Coraz  rzadziej  wieje  wiatr
Z  trudem  doganiam  fale,
Których  kształt
Zamykam  w  dłoniach
Bądź!
Bądź  przy  mnie!
Wtedy  wszystko  zacznie  się  od  nowa
Zabierz  i  ukryj  mnie
Bo  dla  ciebie  tylko  trwam
Pośród  kwiatów  i  cieni
Pośród  mgieł  spowijających  myśli
Wiem!
Mój  ogród  zniknie
Wszystko  zacznie  się  od  nowa
Z  żalu  nie  dotkniętego
Cisza  spływa  we  łzach
Ogarnięta  jej  krzykiem
Wracam  w  przeszłość,  a  tam
W  samotności  dryfuję
Coraz  rzadziej  wieje  wiatr...

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=179613
Рубрика: Стихи, которые не вошли в рубрику
дата надходження 24.03.2010
автор: Markize Rictus