Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 9
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 115


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Chłopa, co do pana nie puszczono

Chłopa  nie  chciano  puścić,  gdy  przyśzedł  do  pana,  
A  on,  szedszy  do  domu,  i  przyniósł  barana.
Począł  mu  łamać  ogon,  a  kiedy  jął  trzeszczeć,  
Ubogi  baran  począł  przede  drzwiami  wrzeszczeć.
Wnet  sam  pan  drzwi  otworzył:  "–  A  czego  chcesz,  bracie?"  
I  tamże  go  odprawił  wnet  w  onej  komnacie.
Idąc  chłop  precz,  rzekł:  "–  Panie,  życzył  ci  bych  tego,  
Abyś  zawżdy  barana  miewał  odwiernego!"


Íîâ³ òâîðè