Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 113


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Kardynał, co do Boga na obiad prosił

Kardynał  jeden,  z  wojskiem  papieskim  wojując,  
Biegał  między  rotmistrzmi,  pewnie  obiecując
Zwycięstwo:  "–  Bo  się  dzieje  to  o  krzywdę  bożą  
I  by  też  k  temu  przyszło,  chociaj  nas  zatrwożą,
Może  w  tym  nic  nie  wętpić,  chociajże  kto  zginie,  
Iż  go  pewny  u  Boga  dziś  obiad  nie  minie".
Jeden  rzekł:  "–  Na  ten  obiad  by  się  też  gotował?"  
Ksiądz  rzekł:  "–  Późnom  wieczerzał,  jeszczem  nie  przechował".


Íîâ³ òâîðè