Ïðî÷èòàíèé :  144
|
Òâîð÷³ñòü |
Á³îãðàô³ÿ |
Êðèòèêà
Wierzba przydrożna
Polska wierzba, krzywa, pochylona,
Piorunami trafiana raz po razie,
Ma tysiące gałęzi, zieleńszych od liści,
Prostych, promiennych,
Które biją z jej piersi, jak akty strzeliste,
Ku niebu, w ekstazie!
Wielki, wielki mam sentyment dla tej wierzby!
Jak ona wierzy w życie! - I my wierzmy...
|
|
