Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 5
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Edward Stachura

Ïðî÷èòàíèé : 163


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Gdy odeszła pod chmurami

Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami
Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami
Jak  bez  ust  byłem  z  ustami

Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami
Wszystko  z  nich  mi  wypadało
Rękę  złóż  do  ręki  –  brawo
Dziesięć  palców  czy  to  mało
Dziesięć  palców  nie  istniało

Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami
Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami
Jak  bez  ust  byłem  z  ustami

Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami
Podpierałem  się  o  ścianę
Dźwigać  mnie  nie  chciały  wcale
Niby  lilie  wiotkie  były
Dawną  siłę,  biedne,  śniły

Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami
Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami
Jak  bez  ust  byłem  z  ustami

Jak  bez  ust  byłem  z  ustami
Jakby  plastrem  zalepione
Jakby  w  wapnie  unurzone
Było,  że  w  powietrzu  tonę
Było,  że  już  po  mnie,  po  mnie

Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami
Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami
Jak  bez  ust  byłem  z  ustami
Jak  ten  trup  byłem  przed  wami

Gdy  odeszła  pod  chmurami


Íîâ³ òâîðè