Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 13
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Grochowiak

Ïðî÷èòàíèé : 150


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Upojenie

Jest  wiatr,  co  nozdrza  mężczyzny  rozchyla;
Jest  taki  wiatr.
Jest  mróz,  co  szczęki  mężczyzny  zmarmurza;
Jest  taki  mróz.
Nie  jesteś  dla  mnie  tymianek  ni  róża,
Ani  też  "czuła  pod  miesiącem  chwila"  -
Lecz  ciemny  wiatr,
Lecz  biały  mróz.
Jest  deszcz,  co  wargi  kobiety  odmienia;
Jest  taki  deszcz.

Jest  blask,  co  uda  kobiety  odsłania;
Jest  taki  blask.
Nie  szukasz  we  mnie  silnego  ramienia,
Ani  ci  w  myśli  "klejnot  zaufania",
Lecz  słony  deszcz,
Lecz  złoty  blask.

Jest  skwar,  co  ciała  kochanków  spopiela;
Jest  taki  skwar.
Jest  śmierć,  co  oczy  kochanków  rozszerza;
Jest  taka  śmierć.
Oto  na  rośnych  polanach  Wesela
Z  kości  słoniowej  unosi  się  wieża
Czysta  jak  skwar,
Gładka  jak  śmierć.


Íîâ³ òâîðè