Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 11
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Paul Boldt

Ïðî÷èòàíèé : 144


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die Liebesfrau

—  Nackt.  Ich  bin  es  nicht  gewohnt.
Du  wirst  so  groß  und  so  weiß
Geliebte.  Glitzernd  wie  Mond,
Wie  der  Mond  im  Mai.

Du  bist  zweibrüstig,
Behaart  und  muskelblank.
So  hüftenrüstig
Und  tänzerinnenschwank.

Gib  dich  her!  Draußen  fallen
Die  Regen.  Die  Fenster  sind  leer,
Verbergen  uns  …  —  allen,  allen!  —
Wieviel  wiegt  dein  Haar.  Es  ist  sehr  schwer.

—  Wo  sind  deine  Küsse?  Meine  Kehle  ist  gegallt
Küsse  du  mich  mit  deinen  Lippen!
—  Frierst  du?—    Du  bist  so  kalt
Und  tot  in  deinen  hellen  Rippen.


Íîâ³ òâîðè